Yine Ekmel Bey… Yine aynı iddia… Mehmet Akif uydurması

2014 seçimlerinde CHP ve MHP’nin çatı adayı olarak Cumhurbaşkanlığı seçimlerine giren Ekmeleddin İhsanoğlu, yayınladığı yeni kitabında daha evvel çok defa tartışma konusu olan bir savını yineledi. İhsanoğlu, ulusal şair Mehmet Akif Ersoy’un kaleme aldığı Kuran-ı Kerim çevirisinin yakıldığını yazdı. Hürriyet gazetesi müellifi İhsan Yılmaz da Ekmeleddin İhsanoğlu’nun yeni kitabı ‘Âkif’ten Emanetler’ kitabını bugünkü köşesine taşıyarak tezleri gündeme getirdi.

2014 yılında da birebir iddiayı gündeme getiren Ekmeleddin İhsanoğlu’na köşesinden karşılık veren gazeteci Soner Yalçın, kelam konusu sav hakkında, “Ekmel Bey yıllardır, Akif’in mealini nasıl yaktıklarını anlattı. Meğer, Akif meali bugün Türkiye’de kitap olarak satılıyor! 28 Türk Lirası! Başınız mı karıştı? Gelin en başından anlatayım…” sözleri ile karşılık verdi.

Hürriyet gazetesi muharriri İhsan Yılmaz’ın yazısından ilgili kısımlar şöyle:

VASİYETİ OĞLU YERİNE GETİRDİ

Yıl 1961. Bugün hepimizin tanıdığı ünlü bilim insanı Prof. Dr. Ekmeleddin İhsanoğlu Kahire’de Ayn Şems Üniversitesi Fen Fakültesi birinci sınıfında öğrencidir. Babası Müderris İhsan Efendi üçüncü kalp krizini geçirmiş ve epey zayıf düşmüştür.

Son günlerinde hasta yatağında oğlunu yanına çağırıp çalışma masasının kilitli sağ üst gözünü göstererek şunları şöyler:

“Oğlum, bu dünya fanidir, hepimiz mevti tadacağız. Sana, ben öldükten sonra yerine getirmeni istediğim değerli bir vasiyetim var. Gördüğün şu beğenilen iki tomar defter var. O gözün anahtarı orta gözdedir. Ben ölünce o gözü açıp oradaki defterleri yakacaksın.”

Babasının vefatından sonra aile dostları ve çok sayıda talebesi onları yalnız bırakmaz. Bu günlerden birinde, amca diye hitap ettiğim İbrahim Sabri Bey ve babasının sevdiği öğrencilerinden İsmail Hakkı Şengüler, Ali İhsan Okur ve Osman Saraç’a durumu anlatır.

O gün yaşananları İsmail Hakkı Şengüler şöyle anlatacaktır daha sonra anılarını yazdığı kitabında:

“Bir orta Ekmeleddin’in, bu zatın (İbrahim Sabri) yanına yaklaşarak, alçak sesle bir şeyler anlattığını, onun da heyecanlandığını gördük. Oysaki babasının o vasiyetini anlatmış ve şimdi masanın gözünü açmadığını da ek etmiş. İbrahim Sabri Bey’in heyecanı da, gözdeki defterlerin Mehmed Âkif’e ilişkin olabileceğini iddia tasasından kaynaklanmış. Durum açıkça ortaya döküldü. Hepimiz heyecanlanmıştık. Ekmeleddin, saygın bir büyüğü ve babasının vefakâr dostu olarak, vasiyetin yerine getirilmesini İbrahim Sabri Bey’e havale ediyordu. İbrahim Sabri Bey, o anda orada bulunan Türk öğrencilerinden beni, Osman Saraç’ı ve Ali İhsan Okur’u beraberine alarak Ekmeleddin’le birlikte merhumun yatak odasına götürdü. Ekmeleddin masanın sağ üst gözünü açtığında, iki tomar hâlinde urganla bağlanmış okul defterleri gördük. Urganları çözüp masanın üstünde defterleri denetim etmeye başladık.

Defterler, Kur’ân-ı Kerîm’in çevirisini ihtiva ediyordu. Paka çekilmişti, lakin birtakım yerlerde kenarlara çıkıntılar çekilerek tashihler de yapılmıştı. Mehmed Âkif’in yazısını tanıyan İbrahim Sabri Bey gözyaşlarını tutamadı. Hepimizin gözleri dolmuş ağlıyorduk.

Defterler çabucak yakılacaktı. Karar mutlaktı. Fakat Mısır’ın meskenlerinde ne soba var ne de ocak… Bu türlü bir evrak da sokakta yakılamazdı. Aklıma benim mesken geldi… Geniş balkonunda yakma işini rahatlıkla yapabilecektik.

Defterleri tomar hâlinde tekrar bağladık, merhum Mehmed İhsan Efendi’nin göz ışığı döküp el yazısıyla naklettiği o ciltli kalın nüshayı da tomarlarla birlikte alarak, beş kişi bir taksiye binip Abbasiye’ye gittik. Meskende bizden öbür kimse yoktu. Balkona çıkardığımız alüminyum çamaşır leğeninin içinde defterleri birer birer parçalayarak yaktık. Güya misyon eksiksiz yerine getiriliyor mu diye birbirimizi denetim ediyor üzereydik. O, ciltli ikinci nüsha da dâhil, elde en küçük bir kesim kâğıt kalmamacasına hepsini yakıp kül ettik.”

Henüz on yedi yaşında üniversite birinci sınıf öğrencisi olan Ekmeleddin İhsanoğlu hem Âkif’in babasına olan itimadına halel getirmemiş hem de vasiyetini yerine getirmiştir.

Yıllar sonra yeniden bu emanetlerin ortasından çıkacak bir öbür defter ise Mehmed Âkif’in Kuran çevirisi hakkında yanlışsız bilgi edinmemizi sağlayacaktır.”

Gazeteci Soner Yalçın’ın 29 Haziran 2014 tarihli yazısı ise şöyle:

“Ekmeleddin İhsanoğlu’nun “çatı aday” olarak gösterilmesi, “eski defterlerin” açılmasına neden oldu. Bunlardan biri, Mustafa Kemal’in, büyük şair Mehmet Akif Ersoy’dan yazılmasını istediği Kur’an-ı Kerim mealinin yakılıp yakılmadığı sorunu.

Ekmel Bey yıllardır, Akif’in mealini nasıl yaktıklarını anlattı. Meğer, Akif meali bugün Türkiye’de kitap olarak satılıyor! 28 Türk Lirası! Başınız mı karıştı? Gelin en başından anlatayım…

Ekmeleddin İhsanoğlu, 2004’de Tempo mecmuasına dedi ki: “Rahmetli babam Mehmet İhsan Efendi, Akif’in çok yakın dostu idi. Akif, son İstanbul seyahati öncesi meali babama verdi: ‘Ben sağ olur da gelirsem, eksikliklerini tamamlar, meali basarız; şayet ölürsem meali yakınız’ dedi. Daha sonraları, babam vefat etmeden evvel beni çağırdı: ‘Evladım! Masanın sağ gözünde bir ekip defterler var. Ben vefat ettikten sonra, o defterleri yakacaksın’ dedi. Babamın vefatından (1961) bir mühlet geçtikten sonra, durumu İbrahim Sabri Efendi’ye bildirdim. Daha sonra masanın gözündeki mealleri aldık. İ. Hakkı Şengüler’in Abbasiye’deki meskeninin balkonunda büyük bir leğen içinde mealleri teker teker parçalayıp yaktık. Babamın, münasebetiyle da merhum Akif’in vasiyetini böylelikle yerine getirmiş olduk…”

Ekmel Bey’in söyledikleri gerçek mu? Çünkü…

2 yıl önce/2012’de Mahya Yayıncılık “Kur’an Meali” yayınladı. Ve kitabın kapağında kimin ismi var dersiniz; Mehmet Akif Ersoy!..

Buyurun buradan yakın!..

Mehmet Akif Ersoy’un yazdığı Kur’an meali Türkiye’de kitapçılarda satılıyor! Fiyatı 28 Türk Lirası!

Peki, Ekmel Bey neyi yaktı?..

BİR SIR VAR

Yakılma olayında bir “kilit isim” var; Ekmel Bey‘in haber verdiğini söylediği, İbrahim Sabri Efendi!

Vahdettin‘le birlikte İngiliz zırhıyla İstanbul’dan kaçan eski Şeyhülislam Mustafa Sabri‘nin oğlu. Zırhlıda İbrahim Sabri de vardı.

Akif, Kahire’de Mustafa Sabri ve oğlu İbrahim ile pek görüşmedi. Bunun sebebi, baba-oğlun, Akif‘e Ankara’ya takviye verdiği için daima laf sokmalarıydı. Bilhassa İbrahim Sabri sert mizaçlı/asabi biriydi. Akif konusunda takıntılıydı; ona nazaran, Osmanlı ve hilafetin yıkılmasının güya tek sorumlusu Akif’ti!

Tahminim, Akif’in Mustafa Kemal’in isteğiyle meal yazmasını duyunca küplere bindiğidir. Kuşkusuz biliyorlardı; başta Ruşen Eşref, Aka Gündüz olmak üzere çok kişi, Mısır’a gittiği için Mehmet Akif‘i cezalandırmak gayesiyle Mustafa Kemal’e, İstiklal Marşı’nın değiştirilmesini teklif etti. Teklifleri reddedildi. Üstelik, Mustafa Kemal, Akif’e para vererek Kuran-ı Kerim’in mealini yazdırmak istedi.

Biliniyor ki: Baba oğul Sabriler bu ilgiye kızıyor ve her fırsatta Akif’e sert kelamlar sarfediyorlardı. Mustafa Kemal ve Akif nefreti mealin yakılmasına neden olmuş olabilir mi? Şöyle…

İhsan Efendi’nin öğrencisi Ali Ulvi Kurucu “Hatıralar” kitabında, İbrahim Sabri’nin meali nasıl yaktırdığını şöyle anlattı: “İbrahim Sabri, İhsan Efendi Hoca’nın vefatı üzerine masasının gözlerinden çıkan, Akif Bey’in ‘Kur’an-ı Kerim Meali’ni de baskı yaparak yaktırmıştı.”

Vurguya dikkat, “baskı yaparak”! Ekmel Bey, İbrahim Sabri’den korktuğu için mi baskılara dayanamayıp meali verdi?

Soru soruyu doğuruyor: Akif’in “meali yakın” diye bir vasiyeti gerçekte var mı?

Meal bitmemiş ise Akif’in “yakın” demesi ne kadar gerçek? Kamuoyu bunu birinci kere Emin Erişirgil’in, Mehmet Akif-İslamcı Şairin Romanı isimli yapıtından öğrendi. Romanda yazılanları ne kadar gerçek olarak kabul edebiliriz?

Mustafa Kemal, Akif Türkiye’ye dönünce gazeteci Tarık Us’u göndererek çeviriyi istedi. Akif çeviriyi Kahire’de birine bıraktığını, çeviriyi daha bitiremediğini söyledi. 2012’de yayınlanan kitap bu açıklamayı doğruluyor.

Ali Ulvi Kurucu diyor ki: “Halbuki bölüm değişmiş, 1930’lu yıllardaki üzere, namazlarda Kur’an yerine mealin okutulması tehlikesi ortadan kalkmıştı. İhsan Efendi’nin vefatı ve Meal’in ortaya çıkması 1961 yılında idi.”

O halde şunu da sormak zorundayız:

Acaba İhsan Efendi’nin vasiyeti de mi uydurma? O denli ya, yıl 1961! Ve, İhsan Efendi yıllardır kendisi yakmadığı meali neden vasiyet edip oğluna yaktırsın?

Bu kadar karmaşanın sebebi nedir?

BAŞKA BİR VASİYET

Kur’an-ı Kerim’in Türkçe’ye çevrilip çevrilmeyeceği ve Türkçe ibadetin İslam’a uygun olup olmayacağı tartışmaları, 1908 yılında Yerebatan Cami İmamı Übeydullah Efendi tarafından başlatıldı. Yani, Cumhuriyet ile bile pek ilgisi yok.

Seyhülislam Mustafa Sabri o periyotta sert reaksiyon koyan isimlerden biriydi.

Acaba…

Eski Şeyhülislam Mustafa Sabri, oğlu İbrahim Sabri’ye vasiyet mi etti: “Türkçe meali bir gün kesinlikle bul ve yak!”

Kavgacı İbrahim Sabri “Benim elimden gelse Türkleri de Arap yaparım, başka Müslümanlar’ı da. Bunların vaktiyle Araplaşmadığına da çok üzülürüm” diyen babası Mustafa Sabri’nin müsaadeden gidip mi meali yaktı?

İhsan Efendi’ye gücü yetmeyince, Ekmeleddin’i mi korkuttu? Ya da Ekmeleddin, ağabey bildiği/ rol modeli İbrahim Sabri’yi çok sevdiği için mi, babası ölünce çabucak meali götürüp verdi? Sır.

Yakma sürecinden sonra, İbrahim Sabri “Yakılan Tercüme” isimli bir dörtlük söyledi:

“O bir eserdi ki yangın denilse layıktı

Eğer kalaydı yakar, kül ederdi imanı.

O bir ateşti ki sönmezdi etmeden ihrak.

Yakıldı, sönmesi kurtardı nass-ı Kuran’ı”

Bakınız yakılma yılını anımsatıyorum; 1961.

Artık Türkçe ezan bile yok. Eee niçin yaktılar?

Ekmel Bey, Akif’in Kur’an mealinin yakılmasını istemesinin sebebini şu sözlerle anlattı: “O devir Türkiye’de Kur’an’ın Türkçe okunacağı sorunu tartışmaya başlanmıştı. Ezan Türkçe okunuyordu. Bu durum Akif ve kendisi üzere düşünenler için kabul edilebilir bir konu değildi. Kendi yaptığı çevirinin bu yolda kullanılabileceği kaygısıyla istemedi.” (22.06.2004 Hürriyet)

İyi de Ekmel Bey; Akif’in meali o yıllarda değil 1961’de yaktınız!

Ekmel Bey kabahat iştirakinin üzerini mi kapatmaya çalışıyor?”

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir